Autorka: Anna Domaradzka

Od uchwalenia Krajowej Polityki Miejskiej 2023 upłynęło sześć lat, a tym samym otwiera się debata nad dalszą przyszłością  polskiej polityki miejskiej. Lata 2011-2015 były ważne nie tylko z punktu widzenia kształtowania tego dokumentu, ale także
rozwijania się sieci Kongresu Ruchów Miejskich, dla której KPM była ważnym impulsem do działania i budowania nowej  narracji o mieście. Dalsze dyskusje nad założeniami i priorytetami polityki miejskiej warto moim zdaniem prowadzić w  szerszym historycznie i geograficznie kontekście. Niniejszy tekst zbiera informacje o procesach politycznych i społecznych, które przyczyniły się do powstawania polityk miejskich na poziomie poszczególnych krajów, jak i organizacji międzynarodowych. Jak starałam się pokazać, pole polityki miejskiej w skali zarówno globalnej, jak i krajowej, jest dynamicznym obszarem negocjacji i ścierania się różnych interesów i paradygmatów. Efekty owych negocjacji coraz częściej przyjmują obecnie charakter zapisanych i uznanych przez rządy dokumentów. Ich ogólny charakter utrudnia jednak często głębsze zrozumienie procesów rzeczywiście kształtujących współczesne miasta. Aby dobrze zrozumieć ich dynamikę warto przyjrzeć się poszczególnym aktorom obecnym w polu polityki miejskiej oraz logice, którą każdy z nich się kieruje. Z punktu widzenia autorki najciekawszym aktorem procesów polityki miejskiej są jej podstawowi odbiorcy –
mieszkańcy i codzienni użytkownicy miasta. Trzeba było jednak wielu lat, żeby głos mieszkańców stał się znaczący w procesie kształtowania owych polityk. 

Badania nad polityką miejską tradycyjnie sytuują się w obszarze analiz polityk publicznych, ale obecnie coraz częściej są obiektem zainteresowania badaczy innych specjalności. Zagadnienie polityki miejskiej dotyka bowiem z jednej strony pojęć
stricte socjologicznych, takich jak jakość życia, problemy społeczne, przemiany demograficzne, integracja czy procesy międzygrupowe, a z drugiej odnosi się do obszaru nauk o zarządzaniu, w tym konkretnych procedur podziału zasobów i dostarczania usług publicznych. Podczas gdy geografa w polityce miejskiej interesuje przede wszystkim jej aspekt przestrzenny, to politolog będzie ją analizował z perspektywy podziału władzy i zaangażowania sił politycznych. Proponowana perspektywa do pewnego stopnia łączy wymienione wątki, ale stara się też zaproponować dynamiczne podejście do analizy polityki miejskiej jako pola działań aktorów społecznych konkurujących o zasoby polityczne, ekonomiczne i przestrzenne miast.

Spis treści:

Polityka miejska w świetle teorii 6
Definicja polityki miejskiej 11
Polityka miejska w świetle dokumentów międzynarodowych 13
Polska polityka miejska 22
Polityka miejska jako impuls do mobilizacji ruchów miejskich 27
Bibliografia 35
O Autorce 40

Pobierz polską wersję językową

Źródło: https://kongresruchowmiejskich.pl/publikacje